معنی واشامه
لغت نامه دهخدا
واشامه. [م َ / م ِ] (اِ) باشامه. روپاک. سرانداز. مقنعه. واشام. معجر:
از آن پس داد وی رانامه ٔ ویس
همان پیراهن و واشامه ٔ ویس.
(ویس و رامین).
ز زلفینت مرا ده یادگاری
ز واشامه مرا ده غم گساری.
(ویس و رامین).
دریده ماه پیکر جامه در بر
فکنده لاله گون واشامه از سر.
(ویس و رامین).
رجوع به واشام و باشامه شود.
فرهنگ معین
(مِ) (اِ.) مقنعه، روسری. واشام و باشام و باشامه نیز گویند.
فرهنگ عمید
روسری زنان، چارقد، سراگوش،
حل جدول
روسری و چارقد زنان
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) واشام: ((وزان پس داد وی را نامه ویس همان پیرایه و واشامه ویس. ) (ویس ورامین)
فرهنگ پهلوی
سرپوش، روسری بانوان
معادل ابجد
353