معنی والایى

علو

رفعت

والایى

بلندى و والایى

و ما او را به مقام والایى رساندیم.

و ما او را به مقام والایى رساندیم.

ستایش خداوندى را سزاست که از اسرار نهان‌ها آگاه است، و نشانه هاى آشکارى در سراسر هستى بر وجود او شهادت مى دهند، هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمى گردد. نه چشم کسى که او را ندیده مى تواند انکارش کند، و نه قلبى که او را شناخت مى تواند مشاهده اش نماید. در والایى و برترى از همه پیشى گرفته. پس، از او برتر چیزى نیست، و آنچنان به مخلوقات نزدیک است که از او نزدیک‌تر چیزى نمى تواند باشد. مرتبه بلند او را از پدیده هایش دور نساخته، و نزدیکى او با پدیده ها، او را مساوى چیزى قرار نداده است. عقل‌ها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته، امّا از معرفت و شناسایى خود باز نداشته است. پس اوست که همه نشانه هاى هستى بر وجود او گواهى مى دهند و دل هاى منکران را بر اقرار به وجودش وا داشته است، خدایى که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است.

۴۹- و من کلام له (علیه السلام) و فیه جملة من صفات الربوبیة و العلم الإلهی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَطَنَ خَفِیَّاتِ الْأَمُوُرِ وَ دَلَّتْ عَلَیْهِ أَعْلَامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَى عَیْنِ الْبَصِیرِ فَلَا عَیْنُ مَنْ لَمْ یَرَهُ تُنْکِرُهُ وَ لَا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ یُبْصِرُهُ سَبَقَ فِی الْعُلُوِّ فَلَا شَیْ‏ءَ أَعْلَى مِنْهُ وَ قَرُبَ فِی الدُّنُوِّ فَلَا شَیْ‏ءَ أَقْرَبُ مِنْهُ فَلَا اسْتِعْلَاؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ لَا قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِی الْمَکَانِ بِهِ لَمْ یُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِیدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ یَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلَامُ الْوُجُودِ عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِی الْجُحُودِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَ الْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً کَبِیراً.

48