معنی وانفسا
لغت نامه دهخدا
وانفسا. [ن َ] (ع صوت مرکب) کلمه ٔ افسوس، یعنی ای دریغا و ای دریغ از من. (ناظم الاطباء).
- روز وانفسا، روز قیامت. روزی که کسی از خویشتن خود به دیگری نمی پردازد. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- روزگار وانفسا، کنایه از روز قیامت. (ناظم الاطباء).
- || آنگاه که هرکس به فکر خویش است و به سلامت یا آسایش دیگران توجهی ندارد. (یادداشت مرحوم دهخدا).
فرهنگ عمید
ای دریغ از من،
(صفت) بسیار سخت و مشکل،
حل جدول
وضعیت سخت و دشوار
معادل ابجد
198