معنی واهب

واهب. [هَِ] (ع ص) بخشنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات). دهنده. عطاکننده. جوانمرد. سخی. باسخاوت. (ناظم الاطباء). معطی:
توئی وهاب مال و جز تو واهب
توئی فعال جود و جز تو فاعل.
منوچهری.
گوئی هست کف ّ واهب او
قهرمان خزانه ٔ وهاب.
سوزنی.
ای جود ملک واهب رزقی و جهان را
امید به تست و تو ضماندار وفائی.
خاقانی.
به تصدیقی که دارد راهب دیر
به توفیقی که بخشد واهب خیر.
نظامی.

واهب. [هَِ] (اِخ) نامی از نامهای خدای تعالی. (مهذب الاسماء).

حزم واهب. [ح َ م ُ هَِ] (اِخ) نام موضعی. ابی خازم گوید:
کانّها بعد عهد العاهدین بها
بین الذنوب و حزمی واهب صحف.
(معجم البلدان).

واهب العطایا. [هَِ بُل ْ ع َ] (ع ص مرکب) بخشنده ٔ عطیه ها.

واهب العطایا. [هَِ بُل ْ ع َ] (اِخ) نامی از نامهای خدای تعالی.

واهب الصور. [هَِ بُص ْ ص ُ وَ] (ع ص مرکب) مصور. صورت بخش. بخشنده ٔ صورتها. چهره آرای.

واهب الصور. [هَِ بُص ْ ص ُ وَ] (اِخ) نامی که فلاسفه به باری تعالی دهند. نامی از نامهای صفات باری نزد حکمای مشائی. (یادداشت مرحوم دهخدا).

(هِ) [ع.] (اِفا.) بخشنده، عطا کننده.

بخشنده، دهنده، عطاکننده، سخی،

بخشنده، عطاکننده، سخاوتمند، سخی

پسرانه، عطاکننده، بخشنده، از نامهای خداوند

بخشنده، سخاوتمند، سخاوت‌پیشه، سخی، عطاپیشه، کریم، معطی، وهاب

بخشنده، عطا کننده، جوانمرد

بخشنده ی دهش ها ‎ بخشنده بخششها، صفتی است از صفات خدای تعالی: همواره توفیق این مبرات از بارگاه واهب العطیات موفق باد خ

واهِب، بخشنده و عطا کننده،

14