معنی واکسن
لغت نامه دهخدا
واکسن. [س َ] (فرانسوی، اِ) ماده ٔ آبله که از گاو گرفته به انسان تزریق می شود، نیز هر ماده ای که برای تزریق درست کرده می شود. (فرهنگ نظام). مایه. (لغات فرهنگستان). میکروب ضعیف شده یا کشته شده ٔ امراض که به منظور ایجاد مصونیت در بدن انسان یا حیوان نسبت به مرضی مسری - خصوصاًهنگام شیوع آن مرض - با آمپول آن را در عضله تزریق کنند مانند واکسن سیاه سرفه و دیفتری یا زیر پوست تزریق شود چون واکسن وبا و التور یا با ایجاد خراش سطحی روی پوست آن را وارد بدن کنند مانند واکسن آبله.
فرهنگ معین
(سَ) [فر.] (اِ.) ماده ای که از میکروب ضعیف شده یک بیماری می گیرند و برای پیش گیری از آن بیماری به بدن انسان یا حیوان اهلی تزریق می کنند.
فرهنگ عمید
دارویی حاوی میکروبهای ضعیف یا کشتهشدۀ یک بیماری واگیردار که برای پیشگیری از بیماری به بدن تزریق یا بهصورت خوراکی مصرف میشود، مایه،
حل جدول
مایه
فارسی به انگلیسی
Vaccine
فارسی به ترکی
aşı
فرهنگ فارسی هوشیار
ماده آبله که از گاو گرفته به انسان تزریق میشود، نیز هر ماده ای که برای تزریق درست کرده میشود
فارسی به ایتالیایی
vaccino
معادل ابجد
137