معنی ورکا
لغت نامه دهخدا
ورکا. [وَ] (اِ) باز شکاری. رجوع به ورکاک شود. || نوعی از کبوتر. (ناظم الاطباء).
حل جدول
دخمه اموات اشکانیان
گویش مازندرانی
بره ی یک ساله
معادل ابجد
227