معنی وس
لغت نامه دهخدا
وس. [وَ] (ص، ق) بر وزن و معنی بس باشد، چه در کلام فارسی با و واو به هم تبدیل می یابند. (انجمن آرا) (آنندراج) (برهان). بس. (فرهنگ فارسی معین). و در عربی حسب گویند. (برهان). بس. (ناظم الاطباء). || بسیار. || چگونه. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس).
وس. [وَس س] (ع اِ) عوض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).
فرهنگ معین
(وَ) (اِ. ص. ق.) بس.
حل جدول
گویش مازندرانی
درست به اندازه – بس و کافی
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم صفت) بس
معادل ابجد
66