معنی ویران کردن

ویران کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) خراب کردن:
که ویران کنی تاج و گاه مرا
به آتش بسوزی سپاه مرا.
فردوسی.
عالمی را یک سخن ویران کند
روبهان مرده را شیران کند.
مولوی.

انهدام

هدم

Destroy, Devastate, Ruin, Unmake, Waste, Rape

انقاض، حطم، خراب، رمیه، ضربه قاضیه، نحیف، هدم، اِجتیاحٌ

(مصدر) خراب کردن بایرساختن

تخریب

تخریب

541