معنی پادگان

لغت نامه دهخدا

پادگان

پادگان.[دِ] (اِ مرکب) گروهی از سربازان که در مکانی جای گزیده و بحفظ و نگاهبانی آن گماشته شده باشند. (فرهنگستان). و آنرا پیشتر از این ساخلو میگفتند. و پاد بمعنی محافظت و نگاهبانی است. رجوع به بادگان شود.

فرهنگ معین

پادگان

محل اسکان گروهی از سربازان که برای محافظت محلی در آنجا متوقف شوند.2- سربازخانه، ساخلو، دسته - های پیاده نظام عهد ساسانی. [خوانش: (دِ) [په.] (اِمر.)]

فرهنگ عمید

پادگان

گروهی از سربازان که در یک محل متوقف و مٲمور نگهبانی آن محل باشند، ساخلو،
محلی که این گروه در آن مستقر می‌شوند،

حل جدول

پادگان

سربازخانه

ساخلو

مترادف و متضاد زبان فارسی

پادگان

ساخلو، سربازخانه، پیاده‌نظام

فارسی به انگلیسی

پادگان‌

Barracks, Base, Fort, Garrison, Post

فارسی به ترکی

فارسی به عربی

پادگان

حامیه

فرهنگ فارسی هوشیار

پادگان

گروهی از سربازان که در مکانی جای گزیده و به حفظ و نگهبانی آن گماشته شده باشند

معادل ابجد

پادگان

78

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری