معنی پاندول

لغت نامه دهخدا

پاندول

پاندول. (فرانسوی، اِ) رقاص (در ساعت). رقّاصک. فندول. آونگ.

فرهنگ معین

پاندول

جسم آویخته ای که حرکت نوسانی داشته باشد مانند آویز ساعت دیواری که به چپ و راست حرکت می کند، رقاصک، آونگ. [خوانش: [فر.] (اِ.)]

فرهنگ عمید

پاندول

آویزی که در بعضی از ساعت‌های دیواری به چپ و راست حرکت می‌کند،
(فیزیک) جسم سنگین آویخته‌ای که حرکت نوسانی داشته باشد، آونگ،

حل جدول

مترادف و متضاد زبان فارسی

پاندول

آونگ، رقاصک

فارسی به انگلیسی

فارسی به عربی

پاندول

بندول

فرهنگ فارسی هوشیار

پاندول

رقاصک، فندول

معادل ابجد

پاندول

93

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری