معنی پاندول
لغت نامه دهخدا
پاندول. (فرانسوی، اِ) رقاص (در ساعت). رقّاصک. فندول. آونگ.
فرهنگ معین
جسم آویخته ای که حرکت نوسانی داشته باشد مانند آویز ساعت دیواری که به چپ و راست حرکت می کند، رقاصک، آونگ. [خوانش: [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
آویزی که در بعضی از ساعتهای دیواری به چپ و راست حرکت میکند،
(فیزیک) جسم سنگین آویختهای که حرکت نوسانی داشته باشد، آونگ،
حل جدول
آونگ
مترادف و متضاد زبان فارسی
آونگ، رقاصک
فارسی به انگلیسی
Pendulum
فارسی به عربی
بندول
فرهنگ فارسی هوشیار
رقاصک، فندول
معادل ابجد
93