معنی پانیذ

پانیذ. (اِ) پانید. شکرقلم. نوعی ازحلوا. و فانیذ معرب آن است. (برهان). رجوع به بانیذشود. فانیذ: و [اندر سلابور هندوستان] شکر و انگبین و پانیذ و جوز هندی... سخت بسیار است. (حدود العالم). و از این ناحیت [سند] پوست و چرم و ابانکها سرخ و نعلین و خرما و پانیذ خیزد. (حدود العالم). کیز، کوشک قند، به (؟) سد (؟) درک، اسکف این همه شهرهائیند از حدود مکران و بیشترین پانیذها که اندر جهان ببرند از این شهرکها خیزد. (حدود العالم).
ز بنگاه حاتم یکی نیکمرد
طلب ده درم سنگ، فانیذ کرد.
سعدی.

دخترانه، شکر، فانیذ

قند سپید، شکر

شکر سرخ، قند مکرر، شکر قلم، شکربرگ، نوعی حلوا مانند شکر لیکن از آن غلیظ تر که از شکر و روغن و بادام تلخ و خمیر می ساختند؛ سکرالعشر. [خوانش: (اِ.) = پانید. فانیذ: ]

قند سفید،
شکر،
شیرۀ نیشکر،
شکر سرخ،

قند سفید

قند سفید

قند سفید

پانیذ

ابلوج، پانیذ

ابلوچ . پانیذ، ابلوج

(اسم) پانید

پانیذ عطایی

پانیذ پارسا

پانیذ خزایی

763