معنی پاپیون
لغت نامه دهخدا
پاپیون. [پی یُن ْ] (فرانسوی، اِ) پروانه. || نوعی دستمال گردن به شکل پروانه.
پاپیون. [یُن ْ] (اِ) نوعی از بوزینه به افریقا، کوتاه بالا و پرقوت با سری بزرگ و دمی کوتاه.
فرهنگ معین
پیرایه ای معمولاً پارچه ای به شکل پروانه، که با کش یا قیطان به یقه یا موی سر بسته می شود، نوار یا روبانی که به شکل پروانه گره خورده است. [خوانش: [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
وسیلۀ تزئینی از جنس پارچه و به شکل پروانه که با کش یا سنجاق به یقه، لباس، یا مو بسته شود،
نوار یا روبانی که به این شکل گره خورده است،
حل جدول
فکل
فارسی به انگلیسی
Bow Tie
فرهنگ فارسی هوشیار
شاهپرک، پروانه
معادل ابجد
71