معنی پایتخت فیلیپین

مانیل

مانیل

مانیل

مانیل

تختگاه

فیلیپین. (اِخ) مجموعه ای از 7100 جزیره است که در اقیانوس کبیر قرار گرفته و از آنها 2773 جزیره نامگذاری شده است. این مجموعه در جنوب شرقی آسیا قرار دارد و مجموعاً 115600 کیلومتر مربع وسعت و 16000303 تن سکنه دارد. در این جزایر اکنون جمهوری مجمعالجزایر فیلیپین حکومت میکند ومرکز آن مانیل است. شهرهای مهم آن عبارتند از: بانگود، بوتوان، لگاسپی، بالانگا، باسکو، باتانگاس، تاگبیلاران، مالای بالای، مالولوس، دائت، ناگا، کاپیز، کاویت، کوتاباتو، داوائو، ویگان، ایلیولو، ایلاگان، سنتاکروز، دانالان، سن فرناندو، تاکلوبان، کالاپان، ارووکوییتا، بونتک، باکولود، رومبلون، پورتو، کاتبالوگان، جولو، سرسوگون، سوریگائو، ایبا و زامبوآنگا. بزرگترین جزیره ٔ آن که پایتخت نیز در آن قرار دارد لوزون نامیده شده است و در شمال مجمعالجزایر فیلیپین است. بزرگترین جزیره ٔ جنوبی آن میندانائو خوانده شده است که شهرداوائو مرکز آن است. (از فرهنگ جغرافیایی وبستر).

پایتخت. [ت َ] (اِ مرکب) پاتخت. شهری که پادشاه در آن سکونت دارد و بعربی دارالسلطنه گویند. (غیاث اللغات). قُطب. حاکم نشین. کرسی. کرسی مملکتی.دارالملک. پادشائی. حضرت. واسطه. قاعده (تبریز قاعده آذربیجان است). قاعده ٔ ملک. عاصمه. قصبه. مستقر. مقر. مستقر ملک. نشست. نشست گاه. تختگاه. ام البلاد. سریر. سریرگاه. دارالاماره. دارالمملکه. دار مملکت: ثم عبدالعزیزبن موسی بن نصیر و سریره اشبیله. ثم ایوب بن حبیب اللحمی و سریره قرطبه. (نفخ الطیب ج 1 ص 140).

مانیل

مانیل

دریای فیلیپین

(تَ) (اِمر.) شهری که محل مقر حکومت باشد.

شهری که مرکز سیاسی یک کشور، محل اقامت پادشاه یا رئیس‌جمهوری و هیئت دولت باشد،

پاتخت، تختگاه، دارالاماره، دارالسلطنه، دارالملک، شاه‌نشین، عاصمه

راسمال

شهری که محل اقامت شاه یا رئیس جمهور ی هیئت دولت باشد

1605