معنی پتاس
لغت نامه دهخدا
پتاس. [پ ُ] (فرانسوی، اِ) پُطاس. ئیدروکسید پتاسیم که بدان پتاس محرق گویند. رجوع به پطاس محرق شود.
فرهنگ معین
(پُ) [فر.] (اِ.) جسمی سفید رنگ و محکم و باریک جهت سفید کردن پارچه، تهیه صابون و جوهر قلیا.
فرهنگ عمید
مادهای سفید و بیبو، که از ترکیب اکسیژن با پتاسیم حاصل میشود و در صنعت صابونسازی، شیشهسازی و تهیۀ مواد حشرهکش و سفیدکننده کاربرد دارد، جوهر قلیا، نمک قلیا،
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
جوهر قلیا که جسمی است سفید و بی بو
معادل ابجد
463