معنی پرخور
لغت نامه دهخدا
پرخور. [پ ُ خوَرْ / خُرْ رْ] (نف مرخم مرکب) اَکول. بسیارخوار. پرخوار. جَوّاظ. شکمخواره. بُلَع. بُلَعه.بولع. مِبلع. مقابل کم خور. و رجوع به پرخوار شود.
فرهنگ معین
(پُ. خُ) (ص فا.) آن که بسیار می خورد.
فرهنگ عمید
آنکه بسیار غذا بخورد، بسیارخوار،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
اکول، بسیارخور، پرخوار، پرخوار، رژد، شکمباره، شکمپرست، شکمو،
(متضاد) کمخوراک
فارسی به انگلیسی
Gluttonous, Piggish, Trencherman, Voracious
فارسی به ترکی
obur
فارسی به عربی
شاره
فارسی به ایتالیایی
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
1008