معنی پرورشگاه
لغت نامه دهخدا
پرورشگاه.[پ َرْ وَ رِ] (اِ مرکب) محل پرورش. آنجا که نگاهدارند و پرورش دهند. آنجا که تربیت کنند:
دو پستان که امروز دلخواه اوست
دو چشمه هم از پرورشگاه اوست.
(بوستان).
- پرورشگاه یتیمان، جائی که کودکان یتیم را در آن نگاهداری و پرستاری کنند. دارالایتام.
فرهنگ معین
(~.) (اِمر.) محل نگه داری و پرورش کودکان بی سرپرست.
فرهنگ عمید
محل پرورش،
جایی که کودکان بیسرپرست را نگهداری، پرستاری و تربیت میکنند،
[قدیمی] دارالتربیه،
حل جدول
دارالایتام
مترادف و متضاد زبان فارسی
دارالایتام، دارالتربیه، شیرخوارگاه، یتیمخانه
فارسی به عربی
حضانه، ممرضه
فرهنگ فارسی هوشیار
محل نگهداری و پرورش
فارسی به آلمانی
Kindermädchen (n), Krankenschwester (f), Pflegen, Schwester (f)
معادل ابجد
734