معنی پروک
لغت نامه دهخدا
پروک. [پ ِ] (فرانسوی، اِ) کلاه گونه که از موی عاریه ساخته در مصر و ایران قدیم و اروپا بکار میبردند. پروک دو شو. کلاه موی. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی). کلاه گیس.
حل جدول
کلاه گیس
گویش مازندرانی
پلک زدن – به آوردن چیزی هم چون پلک چشم – محل اتصال مژه به...
مچاله، جمع شده، کز کرده، افسرده دل
معادل ابجد
228