معنی پشت گردن
لغت نامه دهخدا
پشت گردن. [پ ُ ت ِ گ َ دَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) قفا. پس سر. سپس گردن. پی سر. پشت سر. رَقبه. (منتهی الارب).
حل جدول
قفا
فارسی به انگلیسی
Nape
فارسی به ترکی
ense
فارسی به عربی
قفا
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) ناحیه خلفی گردن سطح خلفی گردن قفا پس گردن، پشت سر.
فارسی به ایتالیایی
nuca
واژه پیشنهادی
قفا
معادل ابجد
976