معنی پل دختر
لغت نامه دهخدا
پل دختر. [پ ُ ل ِ دُ ت َ] (اِخ) پلی است که شاه صفی بر روی رودخانه ٔ قزل اوزن در سنه ٔ 1042 هَ. ق. میان میانج و زنجان ساخته که از جمله ٔ ابنیه ٔ تاریخی ایران است.
پل دختر. [پ ُ ل ِ دُ ت َ] (اِخ) قریه ای در 422هزارگزی طهران میان برجین و میانه و آنجا ایستگاه ترن است.
پل دختر. [پ ُ ل ِ دُ ت َ] (اِخ) نام پلی بر آب کسلیان که حد فاصل میان سوادکوه و شیرگاه است. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد تألیف رابینو ص 43).
حل جدول
از آثار تاریخی لرستان
معادل ابجد
1236