معنی پند گرفتن
لغت نامه دهخدا
پند گرفتن. [پ َ گ ِ رِ ت َ] (مص مرکب) عبرت گرفتن. تذکیر. اتّعاظ. (تاج المصادر بیهقی). اعتبار. مُتَّعظَ شدن. تذکّر. (منتهی الارب):
پند گیر از مصائب دگران
تا نگیرند دیگران ز تو پند.
سعدی.
فرهنگ معین
(پَ. گ ِ ر ِ تَ) (مص ل.) عبرت گرفتن.
حل جدول
اندرز،عبرت گرفتن،تذکیر
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) عبرت گرفتن اعتبار تذکیر تذکر.
معادل ابجد
806