معنی پنهان داشتن
لغت نامه دهخدا
پنهان داشتن. [پ َ / پ ِ ت َ] (مص مرکب) پوشیده داشتن. مستور داشتن.اخفاء. تزکین. اکتتام. (منتهی الارب). الطاط. (منتهی الارب). تخبئه. تخبیه. (تاج المصادر بیهقی). کتم. کتمان. مکاتمه. استخفاء. اسرار. اهماج: این حدیث را پنهان دار و با کسی مگوی که سخت بد بود. (تاریخ بیهقی ص 685). فضل را هر چند که پنهان دارند آخرآشکار شود چون بوی مشک. (تاریخ بیهقی). این خبر را پنهان داشته و آشکار نکردند. (تاریخ بیهقی ص 288).
راز پنهان نداشت هیچ نسیب
در غم و علت از حبیب و طبیب.
سنائی.
بیار آن ماه را یکشب در این برج
که پنهان دارمش چون لعل در درج.
نظامی.
سخنی دارم و آن از تو ندارم پنهان
ز آنکه هرگز نکند سوخته پنهان آتش.
اثیر اومانی.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) پوشیدن نهفتن نهان کردن پنهان ساختن پنهان داشتن راز کردن اسرار اخفا ء کنم کتمان. یا رو پنهان کردن. خود را از داین یا محصل و مامور دیوانی و امثال آن نهفتن. یا روی در پرده تراب پنهان کردن. مردن.
معادل ابجد
863