معنی پنگوئن

(پَ ئَ) [فر.] (اِ.) پرنده ای از راسته پرندگان دریایی و بی پرواز است. بال هایش از پره های پولک مانند به رنگ سیاه و سفید پوشیده شده و بدون شاهپر است. در زیر پوست چربی فراوان ذخیره دارد و می تواند به صورت قائم بایستد. در قطب جنوب دیده می شود.

پرنده‌ای ساکن در قطب جنوب با پاهای پرده‌دار و بال‌های کوتاه که نمی‌تواند پرواز کند و در آب شنا می‌کند،

پرنده قطبی

Penguin

penguen

مرغی است دارای پاهای پرده دار و بالهای کوتاه که بواسطه بالهای کوچکش نمیتواند پرواز کند

128