معنی پژوهشگر ادبی ایرانی

نفیسی

پورداوود

محقق

نفیسی

پژوهشگر. [پ ِ / پ َ هَِ گ َ] (ص مرکب) پژوهش کننده.

ادبی. [اَ دَ بی ی] (اِخ) کوهیست نزدیک عوارض. شماخ گوید:
کانها وقد بدا عُوارض ُ
و أدبی ّ فی السّراب غامض ُ
واللیل بین قَنوَین رابض ُ
بجیرهالوادی قطاً نواهض ُ.
نصر گوید: أدبی ّ کوهی است در دیار طی ٔ حذاء عوارض. و آن کوهی است سیاه رنگ در أعلی دیار طی ٔ و ناحیه ٔ دار فزاره. (معجم البلدان).

پژوهنده، جستجوگر، متتبع، متجسس، متفحص، محقق

Inquisitor, Researcher, Student

ricercatore

پژوهش کننده

از پارسی ادبی ادبیک (صفت) منسوب به ادب آنچه پیوستگی و ارتباط با ادب داشته باشد نوشته هایی که با فنون ادبی بستگی داشته و درباره ادبیات باشد.

ادبی

ادبی، تعلیمی

ادبی , کتابی , ادیبانه , ادیب , وابسته به ادبیات , ادبیاتی

(~.) [ع - فا.] (ص نسب.) نوشته ای که موضوع و سبک آن ادبی باشد، نوشته هایی که با فنون ادبی بستگی داشته و درباره ادبیات باشد.

1822