معنی پیست اسکى شمال تهران

دیزین

شمشک

دیزین، شمشک.

نیاوران

قلهک

شمیران

الهیه

پیست. (ص) پیس. ابرص. شخصی که علت برص و جذام داشته باشد. (آنندراج) (برهان). || مبروص.

پیست. (فرانسوی، اِ) محوطه یا میدانی برای دو یا اسب دوانی یا بازی. || فضا و محلی مسطح اعم از مسقف یا غیرمسقف برای رقص.

میدان یا محلی که برای ورزش یا رقص آماده کرده باشند،

پیس pis

خیس خوردن، خیساندن حبوبات قبل از طبخ

[فر.] (اِ.) میدانی برای ورزش، رقص و غیره.

(اِ.) = پیس: شخص مبتلا به برص، ابرص، پیس.

زمین مسابقه

1580