معنی پیست اسکی سرعین

الوارس

آلوارس

دیزین، شمشک.

دیزین

پیست اسکی فریدون‌شهر

خوشاکو

پیست اسکی سیرچ در کرمان

پیست. (ص) پیس. ابرص. شخصی که علت برص و جذام داشته باشد. (آنندراج) (برهان). || مبروص.

پیست. (فرانسوی، اِ) محوطه یا میدانی برای دو یا اسب دوانی یا بازی. || فضا و محلی مسطح اعم از مسقف یا غیرمسقف برای رقص.

اسکی. [اَ] (ترکی، ص) قدیم. || کهنه. مندرس:
آن پسر پاره دوز شب همه شب تا بروز
بانگ کند چون خروز اسکی بابوش کیمده وار.
مولوی.

اسکی. [اِ] (اِخ) رجوع باسکیا شود.

اسکی. [اِ] (فرانسوی، اِ) آلت چوبین برای سریدن روی برف. پاچله.

اسکی. [اَ] (اِخ) یکی از طوایف ساکن آمل. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 36).

آلتی چوبین برای سر خوردن روی برف، اسکی بازی

میدان یا محلی که برای ورزش یا رقص آماده کرده باشند،

953