معنی چشم شور
لغت نامه دهخدا
چشم شور. [چ َ / چ ِ م ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) چشم بد که زود اثر کند. (آنندراج). چشمی که بچیزها چشم زخم زند. (فرهنگ نظام). چشمی که بشوری و چشم زخم زنی مشهور است و اشخاص یا اشیاء را به نگاه خود آسیب رساند. دیده ٔ شور. نظر شور. نگه شور:
آبی جز آب تیغ که از چشم شور خلق
لب تشنه را گره نشود در گلو کجاست.
صائب (از آنندراج).
|| چشم حسود. (فرهنگ نظام).
چشم شور. [چ َ / چ ِ] (اِ مرکب) در تداول عامه، آلتی برای شست و شوی چشم. لهجه ٔ عامیانه ٔ چشم شوی. ظرفی از بلور یا غیر آن که دهانه اش بفراخی چشمی عادیست، و در آن داروی مایع ریزند و چشم را بدان شویند. ظرف چشم شویی. رجوع به چشم شوی و چشم شوری و چشم شویی شود.
فرهنگ معین
(~.) (ص مر.) چشمی که از آن چشم زخم به کسی یا چیزی برسد.
حل جدول
چشمی که نگاهش می تواند زیان بار باشد
فارسی به انگلیسی
Evil Eye
فرهنگ فارسی هوشیار
چشم بد زود اثر کند
معادل ابجد
849