معنی چپق
لغت نامه دهخدا
چپق. [چ ُ پ ُ] (ترکی، اِ) یک نوع حقه ای که در آن توتون ریخته و لوله ای بآن وصل نموده و بر روی توتون آتش گذاشته جهت گرفتن دود بکشند. (ناظم الاطباء). آلتی است برای کشیدن دود، دارای دسته ای که میانش سوراخ است و وصل به سر چپق، که عموماً ظرف گلی پخته است، میشود و یک طرف آن ظرف متصل به دسته و درطرف دیگر توتون ریخته آتش میدهند تا بتدریج سوزد و دود دهد. (فرهنگ نظام). سبیل گونه ای دارای سر و چوب که توتون در آن کرده، مثل سیگار و قلیان کشند. آلتی چون پیپ و سبیل مخصوص کشیدن توتون. نوعی پیپ. قسمی سبیل. آلت کشیدن نوعی توتون که بیشتر روستائیان و عوام الناس بدان وسیله تدخین کنند. || لغتی آذری مصحف چوبک فارسی (مصغر چوب)، بمعنی چوب تر نازک. ترکه. شاخه ٔ راست و جوان و تر. چوب. چوبک. چوب خرد.
فرهنگ معین
(چُ پُ) [تر.] (اِ.) نوعی آلت تدخین دارای دسته ای چوبی و سری سفالی که توتون را در سر آن ریخته و دود کنند.، ~کسی را کشیدن نهایت خشونت را نسبت به کسی اعمال کردن.
فرهنگ عمید
نوعی آلت تدخین با دستۀ چوبی و سر سفالی که توتون را در سر آن میریزند و دود میکنند،
حل جدول
پیپ خودمانی
مترادف و متضاد زبان فارسی
پیت، چوپوق، آلت تدخینتوتون، چپوق،
(متضاد) قلیان، سیگار
فارسی به انگلیسی
Pipe, Smoke
فارسی به عربی
انبوب
فرهنگ فارسی هوشیار
یکنوع حقه ای که در آن توتون ریخته و لوله ای به آن وصل نموده و بر روی توتون آتش گذاشته جهت گرفتن دود بکشند
فارسی به ایتالیایی
pipa
معادل ابجد
105