معنی ژوپیتر

ژوپیتر. [ت ِ] (اِخ) ژوپیتر یا زئوس بنابر افسانه های یونان قدیم پسر کیوان است که یونانیان و رومیان او را پدر و خدای خدایان می پنداشتند. ژوپیتر نخست پدر را از آسمانها بزیر افکند، پس از آن دریاها و دوزخ را به برادران خود نپتونوس و پلوتو (رجوع به این دو نام شود) سپرده خود سلطنت آسمانها و زمین را اختیار کرد. زن ژوپیتر ژونو نام داشت و خواهر وی بود که از او وولکانوس و مارس (رجوع به این دو نام شود) بوجود آمدند. نویسندگان یونان و روم قدیم را درباره ٔ ژوپیتر افسانه ها و داستانهای بسیار است. (ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دُکولانژ ص 481).

ژوپیتر. [ت ِ] (اِخ) مشتری. برجیس. سعد اکبر.

(تِ) [فر.] (اِ.) مشتری.

مشتری، برجیس،

رئیس خدایان یونان باستان

Jove, Jupiter

نام ستاره مشتری، خدای خدایان در نزد رومیان قدیم

1618