معنی کارشکنی

کارشکنی. [ش ِ ک َ] (حامص مرکب) ممانعت از پیشرفت کار. || بهتان و افتراء. (ناظم الاطباء). سعایت. اخلال در امر. موانع برای پیشرفت کاری ایجاد کردن و با کردن صرف شود.

(~.) (حامص.) ممانعت از پیشرفت کار.

ایجاد مانع در پیشرفت کار،

اخلال، جلوگیری، ممانعت

تخریب، ممانعت از پیشرفت کار

سابوتاژ

اخلال، اخلالگری، اشکال‌تراشی، جلوگیری، ممانعت

Noncooperation, Obstructionism, Obstructiveness, Sabotage

اخلال

خرابکاری

601