معنی کارپرداز

کارپرداز. [پ َ] (نف مرکب، اِ مرکب) کارکن. (آنندراج). || رئیس مباشرت و ملزومات. (فرهنگستان). رئیس اداره ٔ کارپردازی. || قونسول. (ناظم الاطباء). || (در اصطلاح وزارت خارجه ٔ قدیم) آنگاه که حق قضاء قونسولها در ایران بر جای بود دولت ایران در هرشهری از ایران یک یا چند تن مأمور داشت بنام «کارپرداز» مقابل قونسولهای دیگر در آن شهر و کار او دفاع از حقوق احدالمتداعیین بود آنگاه که ایرانی باشد.

(پَ) (ص.) مباشر، مأمور کار - پردازی.

کارپردازنده، آن‌که اجرای کاری یا فراهم ساختن وسایل کاری به عهدۀ او است،

کارمند بخش تدارکات

مباشر

پیشکار، عامل، قنسول، کنسول

کارکن، رئیس مباشرت و ملزومات

435