معنی کاموا

کاموا. [کام ْ] (اِ) نخهای سست پشمین یا پنبه ای که زنان با قلاب بدان جامه بافند. (یادداشت مؤلف). ظاهراً از کلمه ٔ کانوس انگلیسی که آنهم از کلمه ٔ کانابیس لاتینی مأخوذ است گرفته شده و بسبب قرب مخرج تلفظ نون و میم در زبان فارسی کاموا و کانوا هر دو بکار میرود. (از فرهنگ نظام) (وبستر).

[انگ.] (اِ.) = کانوا: نوعی نخ که از کرک یا ابریشم می ریسند و با آن لباس زمستانی می بافند، کاموا.

نخی که از پشم یا کرک می‌ریسند و به‌وسیلۀ میل با آن معمولاً لباس‌های زمستانی می‌بافند،

نخ بافتنی

صوفی

نخهای سست پشمین یا پنبه ای که زنان با قلاب یا میل بدان جامه بافند

68