معنی کشور آفریقایی با مرکز دارالسلام

تانزانیا

لیبریا

تونس

کنیا، نامیبیا

اوگاندا

نیجر، لسوتو

کنیا، گابن، لیبی

نیجر، گابن

الجزایر

زیمباوه

تانزانیا

بنین

دارالسلام. [رُس ْ س َ] (ع اِ مرکب) پایتخت کشور. (ناظم الاطباء). || بهشت را نیز گفته اند:
بزمگاهی دلنشین چون قصر فردوس برین
گلشنی، پیرامنش چون روضه ٔ دارالسلام.
حافظ.
|| (اِخ) لقب دمشق و بغداد بوده است:
سفر کرده بودم ز بیت الحرام
در ایام ناصر بدارالسلام.
(بوستان).
|| شیراز را هم گفته اند.
|| پایتخت کشور تانزانیا به آفریقا.

دارالسلام. [رُس ْ س َ] (اِخ) دهی از دهستان اردوغش بخش قدمگاه شهرستان نیشابور. دوازده هزارگزی شمال قدمگاه. کوهستانی معتدل و دارای 230 تن سکنه. آب آن از قنات و رودخانه. محصول آن غلات، بن شن، پنبه. شغل اهالی زراعت و گله داری. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

دارُالسَّلام، لقب خاص بغداد می باشد. بعدها نام پایتخت کشور تانزانیا نیز گردید

1575