معنی کمیل

لغت نامه دهخدا

کمیل

کمیل. [ک َ] (ع ص) تمام. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد): رجل کمیل، مرد کامل و تمام. (ناظم الاطباء).

کمیل. [ک ُ م َ] (اِخ) دعای کمیل.
نام دعایی از ادعیه ٔ مأثوره است منسوب به کمیل بن زیاد النخعی که گویند از امیرالمؤمنین علی (ع) فراگرفته است و آغاز می شود به: اللهم انی اسئلک برحمتک التی وسعت کل شی ٔ... (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

کمیل. [ک ُ م َ] (ع اِ) از نام های عرب است، کمیله بالتاء مثله. (منتهی الارب) (آنندراج). از اعلام است. (ناظم الاطباء).

کمیل. [ک ُ م َ] (اِخ) ابن زیاد نخعی. از اصحاب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام. (ناظم الاطباء). ابن زیادبن نهیک النخعی، تابعی و از ثقات اصحاب علی بن ابی طالب (ع) است. شریف و میان قوم خویش مطاع بود. در جنگ صفین همراه علی (ع) بود، در کوفه سکونت اختیار کرد و به وسیله ٔ حجاج کشته شد. احادیثی از او نقل شده است. (از اعلام زرکلی). صاحب سر علی بن ابی طالب (ع) است که بعض فرق صوفیه سلسله ٔ خرقه ٔ خود را بدو منتهی کنند و دعای کمیل منسوب به اوست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به روضات الجنات ص 537 شود.


حدیث کمیل

حدیث کمیل. [ح َ ث ِ ک ُ م َ] (اِخ) ابن زیاد. حدیثی است معروف از ساخته ٔ عرفا که به علی منسوب کرده اند و چنین آغاز شود: «ما لک و الحقیقه» و آنرا شرحها نوشته اند.

نام های ایرانی

کمیل

پسرانه، نام پسر زیاد از یاران علی (ع)، نام دعایی است منسوب به کمیل پسر زیاد.

فرهنگ فارسی هوشیار

کمیل

کاهیده ی کامل - و - پاژ نام یکی از پیروان علی (ع) - و - نام ازبایی (دعا) است

فرهنگ فارسی آزاد

کمیل

کُمَیْل، کامل کوچک (مُصَغَّرِ کامِل)،


دعای کمیل

دُعای کُمِیل، از اَدعیه مهمّه شیعه از حضرت علی است که یک نسخه اصل آن بخط مبارک خود حضرت امیر بر پوست آهو در اختیار عائله مبارک در طهران بود که به فرموده حضرت عبدالبهاء«در دست صدر اعظم میرزا آقاخان افتاد.» (به کُمیل مراجعه شود)


کمیل بن زیاد نخعی

کًمَیْلِ بنِ زِیاد نَخَعی، از صحابه و خواص حضرت علی بود و احادیث بسیاری توسط او نقل گردیده و عاقبت توسط دشمنان آن حضرت بقتل رسید،

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

کمیل

100

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری