معنی کنستانتین

لغت نامه دهخدا

کنستانتین

کنستانتین. [ک ُ] (اِخ) پاپ (708- 715 م.). (از لاروس).

کنستانتین.[ک ُ] (اِخ) رجوع به قسطنطین و کنستانت اول شود.

کنستانتین. [ک ُ] (اِخ) کنستانتین اول پادشاه یونان متولد 1868 م. در آتن و متوفی 1923. وی درسال 1913 به جانشینی پدرش ژرژ اول به سلطنت رسید و در سال 1917 تبعید شد در سال 1920 دوباره پادشاه گردید و در سال 1922 از سلطنت کناره گرفت. (از لاروس).

حل جدول

کنستانتین

دریاچه ای در اتریش

فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی آزاد

کنستانتین

کُنْستانتِین، به قُسْطَنطِین مراجعه شود،

معادل ابجد

کنستانتین

1041

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری