معنی کنیه

کنیه. [ک ُ / ک ِ ی َ / ی ِ] (ع اِ) کنیت. کنیه. و رجوع به کنیت و ماده ٔ بعد شود.

(کُ یَ یا یِ) [ع. کنیت] (اِ.) لقب، بَرنام.

لقبی برای تعظیم و تکریم که در اول آن «اب»، «ابن»، «ام»، یا «بنت» می‌آمد، مانندِ ابوالحسن و ام‌کلثوم،

لغب

لقب

تخلص، عنوان، لقب، نام

صفه، عنوان، کنیه، لقب

اسمی است غیر از اسم اصلی شخص که در اول آن لفظ اب یا ابن یا بنت می آید مانند ابوالقاسم یا ابوالفضل، ام کلثوم

Titel (m), Überschrift (f)

85