معنی کنیه

صفه، عنوان، کنیه، لقب

کنیه

کنیه. [ک ُ / ک ِ ی َ / ی ِ] (ع اِ) کنیت. کنیه. و رجوع به کنیت و ماده ٔ بعد شود.

لقبی برای تعظیم و تکریم که در اول آن «اب»، «ابن»، «ام»، یا «بنت» می‌آمد، مانندِ ابوالحسن و ام‌کلثوم،

دو یا چند تن که دارای یک کنیه باشند،

تخلص، عنوان، لقب، نام

(کُ یَ یا یِ) [ع. کنیت] (اِ.) لقب، بَرنام.

لغب

لقب

تهمتن

ابوجعده

ابویحیی

اسمی است غیر از اسم اصلی شخص که در اول آن لفظ اب یا ابن یا بنت می آید مانند ابوالقاسم یا ابوالفضل، ام کلثوم

(صفت) دو یا چند کس ک دارای یک کنیه باشند (نسبت بهم) هم کنیت.

Titel (m), Überschrift (f)

85