معنی کهنگی

کهنگی. [ک ُ ن َ / ن ِ] (حامص) فرسودگی و پارگی. (ناظم الاطباء). رَثاثَت. بِلاء. بِلی ̍. عتاقت. حالت و چگونگی کهنه. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا): وَبَد؛ کهنگی جامه. (منتهی الارب). || پیری و سالخوردگی. || قدمت. ضد نوی و تازگی. (ناظم الاطباء).

دیرینگی، فرسودگی

دیرینگی، فرسودگی، قدمت،
(متضاد) نوی

Antiquity, Obsolescence, Oldness, Staleness, Wear And Tear

زوال

فرسودگی، پارگی

105