معنی کهنگی

کهنگی. [ک ُ ن َ / ن ِ] (حامص) فرسودگی و پارگی. (ناظم الاطباء). رَثاثَت. بِلاء. بِلی ̍. عتاقت. حالت و چگونگی کهنه. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا): وَبَد؛ کهنگی جامه. (منتهی الارب). || پیری و سالخوردگی. || قدمت. ضد نوی و تازگی. (ناظم الاطباء).

Antiquity, Obsolescence, Oldness, Staleness, Wear And Tear

دیرینگی، فرسودگی

نا

قدمت

اندراس

اندراس

دیرینگی، فرسودگی، قدمت،
(متضاد) نوی

زوال

فرسودگی، پارگی

فرسوده

نخ نما

کهنگی

کهنگی

قدیمی شدن، کهنگی و منسوخ شدن، کهنگی و فرسودگی

کهنگی

105