معنی کوله پشتی
لغت نامه دهخدا
کوله پشتی. [ل َ / ل ِ پ ُ] (اِ مرکب) کیسه ای که برای حمل خواربار و لوازم دیگر برپشت بندند. ساک. (فرهنگ فارسی معین). || در کوهنوردی کیسه ٔ محتوی وسایل کوهنورد را گویند. ساک. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(لِ. پُ) (اِمر.) کیف یا کیسه ای که برای حمل بار بر پشت بندند.
فرهنگ عمید
کیف نسبتاً بزرگی برای راحت حمل کردن لوازم مختلف که بر پشت و روی شانهها قرار میگیرد،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Back, Backpack, Haversack, Knapsack, Rucksack, Tote
فارسی به عربی
حقیبه، علبه
تعبیر خواب
دیدن کوله پشتی در خواب، نشانه آن است که به لذتی بزرگ دور از جمع دوستان دست می یابید. اگر زنی در خواب کوله پشتی کهنه و پاره پاره ای ببیند، نشانه آن است که به فقر و تنگدستی دچار خواهد شد. - آنلی بیتون
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) کیسه ای که برای حمل خواربار و لوازم دیگر بر پشت بندند ساک، در کوهنوردی کیسه محتوی وسایل کوهنورد را گویند ساک.
فارسی به ایتالیایی
zaino
فارسی به آلمانی
Verpacken
معادل ابجد
773