معنی کپر
لغت نامه دهخدا
کپر. [ک َ پ َ] (اِ) در لغت مردم بلوچ، خانه ای است از نی و بوریا و مانندآن. خانه هائی است که اسکلت آنها از چوب خرماست و اطراف آنها با حصیر بسته می شود. نام خانه های حصیری که در فلاحیه خوزستان کنند، که گاه از منسوجی درشت و گاه از شاخ و برگ درخت ساخته می شود. (یادداشت مؤلف). خانه ٔ نیی. کومه. آلونک. عریش. (فرهنگ فارسی معین).
کپر. [ک َ پ َ] (اِخ) دهی است از دهستان جاپلق شهرستان الیگودرز. سکنه 305 تن. آب از قنات و چاه. محصول آن غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
فرهنگ معین
(کَ پَ) (اِ.) آلونگ، خانه ای که از نی و حصیر ساخته باشند.
فرهنگ عمید
چپر١
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
آلونک، عریش، کومه
فارسی به انگلیسی
Hovel, Hut, Sun Roof, Sunroof
فارسی به عربی
سقیفه
گویش مازندرانی
بوته ی بزرگ که آن را گپر هم گویند
قسمت پایین و بوته مانند درختان بریده شده که معمولا خشک هستند...
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) خانه نیی کومه آلونک عریش.
معادل ابجد
222