معنی گازی بیرنگ با بوی تند و اشک آور
حل جدول
آمونیاک
گازی بیرنگ با بوی تند
آمونیاک
گازی بیرنگ و بیبو
آرگون
گازی بیرنگ و آتشزا
اتیلن
گازی بیرنگ و تندبو
آمونیاک
گازی قلیایی و بیرنگ
آمونیاک
گاز بیرنگ با بوی تند
آمونیاک
گازی بیرنگ و خفه کننده
بوتان
گازی بیرنگ و بابوی زننده
اتیلن
عنصر گازی بیرنگ و بو
هلیوم
گازی بی رنگ با بوی تند
آمونیاک
گاز اشک آور
اتر
لغت نامه دهخدا
اشک آور. [اَ وَ] (نف مرکب) ماده یا حالتی که سبب گریه و اشک ریزی شود.
- گاز اشک آور، گازیست که در جنگها یا اعتصابات داخلی بکار برند. رجوع به گاز شود.
گازی
گازی. (اِ) نام گلی است خوشبوی که بهندی گیوره گویند. (برهان). صحیح کازی است (به کاف تازی و ذال معجمه) بمعنی گل گیوره و عربی است، مگر آنکه گوئیم به زای و کاف فارسی است و به ذال معجمه و کاف تازی معرب آن است. (رشیدی از برهان قاطع چ معین). و رجوع به کاذی شود.
فرهنگ عمید
آنچه باعث گریه یا ریزش اشک میشود: گاز اشکآور،
معادل ابجد
1329