معنی گازی بی رنگ و آتش زا

اتیلن

اتیلن

اتیلن

ارگن, آمونیاک, آرگون.

آتش فام

ناریه

کبریت ، هیزم

آتش زا. [ت َ] (نف مرکب) که آتش تولید کند.

آتش رنگ. [ت َ رَ] (ص مرکب) سخت سرخ:
هست یکدانه لعل آتش رنگ
بهتراز صدهزار خرمن سنگ.
مکتبی.
- آب آتش رنگ، مجازاً، شراب:
برحذر باش زآب آتش رنگ
که تفش اژدها است، تاب نهنگ.
اوحدی.

گازی. (اِ) نام گلی است خوشبوی که بهندی گیوره گویند. (برهان). صحیح کازی است (به کاف تازی و ذال معجمه) بمعنی گل گیوره و عربی است، مگر آنکه گوئیم به زای و کاف فارسی است و به ذال معجمه و کاف تازی معرب آن است. (رشیدی از برهان قاطع چ معین). و رجوع به کاذی شود.

زایندۀ آتش، آنچه آتش از آن تولید شود،
[مجاز] مؤثر،

قرمزرنگ: تو دهیّ و تو آری از دل سنگ / آتش لعل و لعل آتش‌رنگ (نظامی۴: ۵۳۸)،

(اسم) آنچه که از آن آتش پدید آید زاینده آتش.

سخت سرخ، به رنگ سرخ

بوتان

1035