معنی گدار

لغت نامه دهخدا

گدار

گدار. [گ ُ] (اِ) معبر. ممر: اسگدار؛ اسب گدار. گاوگدار. کبک گدار.
- بی گدار به آب زدن، بی احتیاط به کاری قیام کردن. بی فکر کاری را انجام دادن.

فرهنگ معین

گدار

(گُ) (اِ.) معبر و گذرگاه در آب، پایاب، جای کم عمق رودخانه که می توان پهنای آن را بدون شنا کردن پیمود.

فرهنگ عمید

گدار

گودی ته دره،
جایی از رودخانه که خشک و بی‌آب باشد،
گذار و عبور،
معبر و گذرگاه،

حل جدول

گدار

گذرگاه میانکوه

بخش کم ژرفاى رودخانه

گذرگاه میان کوه

گودی ته دره

فارسی به انگلیسی

گدار

Chasm, Ford, Gorge, Shoal

فارسی به ترکی

فارسی به عربی

گدار

معبر، وادی

گویش مازندرانی

گدار

زمان موقع

کولی

فرهنگ فارسی هوشیار

گدار

گودی ته دره، عبور و گذرگاه

معادل ابجد

گدار

225

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری