معنی گراندوک
لغت نامه دهخدا
گراندوک. [گ ِ] (فرانسوی، اِ) عنوان و لقبی است که بعض شاهزادگان مطلق العنان دارا بودند: گراندوک لیتوانی.
فرهنگ عمید
لقب بعضی از شاهزادگان در اروپا، آرشیدوک،
حل جدول
لقب اشرافى اروپایى
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) عنوان و لقبی است که بعض شاهزادگان اروپای غربی دارا بودند، عنوان شاهزادگان خاندان سلطنتی روسیه
معادل ابجد
301