معنی گزن

لغت نامه دهخدا

گزن

گزن. [گ َ زَ] (اِخ) نام شهری است در غرب ایران که نام دیگرش شیز و مولد زرتشت است. گزن یا گنگ. (گزنکا) (گادزاکا یا (گادزا) نامیده اند و در زبان ارمنی و سریانی (گندزک) یا (گنزک) خوانده اند و مورخان و جغرافی نویسان تازی آن را جزن یا جزنق نام برده اند و در اوستا چئچسته خوانده شده، همان است که بعدها بشیز موسوم گردیده. به مزدیسنا تألیف دکتر معین ص 203 و ص 206 رجوع شود.

گزن. [گ َ زَ] (اِخ) نام محلی در کنار راه قزوین است میان بالا بازار رودبار و پایین بازار رودبار. در 267000گزی طهران واقع شده.

فرهنگ عمید

گزن

ابزار آهنی دم‌تیز که با آن چرم و تیماج را می‌تراشند، نشگرده، شفره،

حل جدول

گزن

ابزار تیزی در دست کفشگر و کفش دوز

تیغ تیز کفش دوزی

مترادف و متضاد زبان فارسی

گزن

شفره، کاردک، گزنه

فارسی به انگلیسی

گزن‌

Gouge, Scrapper

معادل ابجد

گزن

77

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری