معنی گل پیرا

لغت نامه دهخدا

گل پیرا

گل پیرا. [گ ُ] (نف مرکب) (از: گل + پیرا، پیراینده) پیرایش دهنده ٔ گل. آنکه گل را بپیراید. رجوع به پیراستن شود.

فرهنگ عمید

گل پیرا

کسی که کارش پیرایش دادن و تربیت ‌کردن گل است، باغبان، گل‌کار،

حل جدول

گل پیرا

باغبان

فارسی به انگلیسی

فرهنگ پهلوی

گل پیرا

پیرایش دهنده گل ها، گل آرا

معادل ابجد

گل پیرا

263

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری