معنی گماشته
لغت نامه دهخدا
گماشته. [گ ُ ت َ / ت ِ] (ن مف) مقررشده. برقرارشده. مأمورشده. (ناظم الاطباء).
گماشته. [گ ُ ت َ / ت ِ] (ن مف، اِ) عامل. وکیل. کارگزار. (آنندراج). ناظر. سرکار. پیشکار. (ناظم الاطباء). موکل: نامه ها رسید که سلیمانی رسید به شبورقان و از ری تا آنجا ولاه و عمال و گماشتگان سلطان سخت نیکو تعهد کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 288). در آن روزگار ایشان را در نشستن و برخاستن بر آن جمله دیدم که ریحان خادم گماشته ٔ امیر محمود بر سر ایشان بود. (تاریخ بیهقی). پادشاهان چون دادگر باشند طاعت باید داشت و گماشته بحق باید دانست. (تاریخ بیهقی). چون مدت سیصد سال تمام شد، چنانکه در همه عالم نه زر ماند و نه سیم موکلان و گماشتگان را مقرر کرده بودند. (قصص الانبیاء ص 151). و از همه ٔ جهان [آفریدون] مردم گرد آورد و عهدنامه نبشت و گماشتگان راداد فرمود و ملک بر پسران قسمت کرد. (نوروزنامه).
چون به شهر آمد از گماشتگان
خواست مشروح بازداشتگان.
نظامی.
و عمال و متصرفان و گماشتگان و نواب. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 98). تا غایت که ضریبه ٔ خراج در ایام عمال و گماشتگان و کارکنان ماکان بن کاکی و... (تاریخ قم ص 143).بر هر موضوع مقرر شده حکام و گماشتگان در برات نکنند. (تاریخ غازانی ص 259). || سرکاتب. محاسب. نویسنده. || وزیر. || نوکر. خادم. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(ص مف.) منصوب شده، مأمور شده، (اِ.) مأمور، عامل، نوکر، خادم. [خوانش: (گُ تِ)]
فرهنگ عمید
۱.گمارده، کسی که از طرف دیگری بر سر کاری گذاشته شده، مٲمور،
نوکر،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
بنده، چاکر، خدمتکار، فرمانبردار، قراول، مامور، محافظ، مراقب، مستخدم، ملازم، نگاهبان، نوکر، وکیل
فارسی به انگلیسی
Appointment, Orderly, Inductee
فارسی به ترکی
görevli
فارسی به عربی
بنظام، وکیل
گویش مازندرانی
پادو نوکر خانه
فرهنگ فارسی هوشیار
مقرر شده، برقرار شده، مامور شده
فارسی به آلمانی
Agent
معادل ابجد
766