معنی گهربار
لغت نامه دهخدا
گهربار. [گ ُ هََ] (نف مرکب) مخفف گوهربار. || مجازاً گریان:
کنونم می جهد چشم گهربار
چه خواهم دید بسم اﷲ دگر بار.
نظامی.
عاشقان زمره ٔ ارباب امانت باشند
لاجرم چشم گهربار همان است که بود.
حافظ.
|| کنایه از فصیح و رسا و بلیغ باشد:
لفظ گهربار او غیرت ابر بهار
دست زرافشان او طعنه ٔ باد خزان.
خاقانی.
رجوع به کلمه ٔ گوهربار شود.
حل جدول
کنایه از ارزنده
مترادف و متضاد زبان فارسی
گوهربار، گهرافشان، گهرپاش، گهرریز
معادل ابجد
428