معنی گیرنده
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
کسی که چیزی را میگیرد،
گیرا و گیرنده،
[مجاز] جذاب، رباینده، دلربا،
(برق) دستگاهی که امواج را دریافت و به صوت یا تصویر تبدیل میکند،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Grabber, Gripper, Receiver
فارسی به عربی
جذاب، جلب، ضرب، مدفوع له، مستلم، ممنوح
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) اخذ کننده دریافت دارنده، محصل مالیات عامل خراج، گزنده جارح: سگ گیرنده، تند (طعم) حاد: و این معنی را طبیعیان هیچ وجهی نیافتند جز آنک گفتند هم زاگ و هم مازو را مژه تند و گیرنده است، جذاب فریبنده: نگهگ حوصله پرداز دل حور و ملک چشم گیرای تو گیرنده تر از حق نمک. (گل کشتی)، موثر، چسبناک چسبنده، مستجاب شونده (دعا) بر آینده، آنچه که روشن شود مشتعل شونده، موجب کسوف کاسف: گیرنده او (آفتاب) قمر است، دستگاه گیرنده. یا دستگاه گیرنده. دستگاهی در تلگراف که اصوات را ضبط کند مقابل دستگاه فرستنده.
فارسی به ایتالیایی
destinatario
معادل ابجد
289