معنی یادبود

یادبود. (اِ مرکب) هر چیز که سبب از برای یادآوری شود. (از ناظم الاطباء). یادگار. (غیاث اللغات). هر چیزکه برای یادآوری باشد. یادکرد. یادباد:
بخانه ٔ تو دگر از متاع بندر هجر
بیادبود روان می کنم قطار قطار.
شرف الدین شفروه (از آنندراج).
فراموشم شود از وعده ات ز آنگونه دست از پا
که بهر یادبودش رشته بر انگشت پا بندم.
سنجر کاشی (از آنندراج).
- مجلس یادبود، مجلس تذکر: بمناسبت درگذشت سرکی ایوانویچ واویلوف مجلس یادبودی در محل انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی منعقد است. (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| چیزهایی را گویند که دوستان برای یکدیگر می فرستند، چنانکه گویی این برای آن است که یکدیگر را فراموش نکنند. (آنندراج). تحفه ای که کسی برای دوست خود می فرستد. (ناظم الاطباء) یادگار. یادگاری.

یادگار، یادگاری، مراسمی که به یاد کسی برگزار شود، مجلس ~مجلسی که از برای یادبود و تذکر مرده برپا دارند. [خوانش: (اِ.)]

چیزی که به ‌رسم یادگار به ‌کسی می‌دهند، یادگار،
مراسمی که به‌ یاد کسی برگزار شود،

مراسم بزرگداشت کسی

خاطره، یادگار، یادمان، یادواره

Commemoration, Commemorative, Hangover, Keepsake, Memorial, Memory, Remembrance, Reminiscences, Testimony, Token

احیاء، حاجه تذکاریه، حفل تابینی

27