معنی یسنا

یسنا. [ی َ] (اِخ) نام جزء مهم اوستاست و این کلمه به معنی ستایش و حمد و جشن می آید و آن شامل هفتاد و دو فصل است. (یادداشت مؤلف). در اوستایی یسنه [همریشه ٔ «یشت »] به معنی پرستش و ستایش و نماز و جشن است. یسنا بخشی است از اجزای پنجگانه ٔ اوستا و مخصوصاً هنگام مراسم مذهبی سروده می شود و آن شامل 72 فصل است و هر فصل آن را یک هائیتی (امروز«ها» و «هات ») گویند و به مناسبت 72 های یسناست که کشتی (= کستی) یعنی بندی که زرتشتیان سه بار به دور کمر می پیچینداز 72 نخ پشم سفید بافته می شود. پارسیان یسنا را به دو قسمت بزرگ تقسیم می کنند: نخست از یسنای 1 تا یسنای 27. دوم از یسنای 28 تا پایان. از این 72 فصل 17فصل (هائیتی) گاتها را که قدیمترین قسمت اوستا بشمار می رود، تشکیل می دهند. (از حاشیه ٔ برهان چ معین).

پرستش، ستایش، یکی از بخش های اوستا که در هنگام مراسم مذهبی خوانده می شود. [خوانش: (یَ) (اِ.)]

یکی از بخش‌های پنج‌گانۀ اوستا که هنگام مراسم مذهبی خوانده می‌شود،
ستایش، پرستش،
نماز،

کهن ترین بخش ادبیاتی اوستا

121