معنی یمام | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

یمام

یمام. [ی َ] (ع اِ) کبوتر دشتی. (ناظم الاطباء) (دهار) (منتهی الارب). کبوتر وحشی و یکی آن یمامه است و کسائی گوید: کبوتری است که در خانه ها انس می گیرد و اهلی می شود و دیگران گفته اند کبوتری است که جوجه می کند و کبوتر دشتی غیراهلی را حمام گویند و بعضی گفته اند یمام کبوتری دشتی بی طوق است و حمام بر کبوتر طوقدار مانند قمری و فاخته اطلاق شود. (از تاج العروس). || کبوتر اهلی. (ناظم الاطباء). کبوتر خانگی. (دهار). کبوتر خانه. الواحد یمامه. (مهذب الاسماء). || شفنین بری است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن) (مخزن الادویه). شفنین. (اختیارات بدیعی). مرغی است که آن را بوتیمار می گویند. (برهان). بوتیمار نیست و صاحب برهان غلط می گوید و اینکه در ترجمه ٔلفظ شفنین و بوتیمار نوشته که به عربی یمام گویند وهمچنین لفظ یمام را نیز بوتیمار معنی کرده این خطای فاحش را سه بار تکرار نموده، زیرا در کتب متعارف عربی یمام به معنی کبوتر وحشی و خانگی است نه بوتیمار. (از یادداشت مؤلف). || قمری. (از ناظم الاطباء). || فاخته. (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی) (ناظم الاطباء). || یمام یا شجرهالیمام، گیاهی است که به یونانی صامریوما نامند. (تذکره ٔ داودضریر انطاکی، ذیل ماده ٔ شجره). || آهنگ وقصد. یمامه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).